Rozdział 9

- Tak w ogóle, to nazywam się Mario Goetze - zawołał chłopak. Uniosłam tylko kciuk w górę i posłałam mu uśmiech. 
- Młoda Piszczkówna - zwrócił się do mnie Jurgen - Miło mi Ciebie poznać, jestem Jurgen Klopp - wyciągnął do mnie rękę. 
- Mi również jest miło pana poznać - uścisnęłam jego słoń - Mam na imię Karina - uśmiechnęłam się przyjaźnie. 
- Chyba wpadłaś w oko naszemu nowemu nabytkowi - spojrzał na bruneta - I Reus'owi - wskazał na Marco. Zerknęłam na nich. Fakt, spoglądali co chwilę w naszą stronę.
- Nie sądzę - odparłam - Jestem dla nich zwykłą 16-latką i nic więcej. - uśmiechnęłam się. 
- Ja widzę to inaczej - poklepał mnie lekko po plecach. Nic więcej już nie powiedział, poszedł do chłopaków, aby zadać im kilka ćwiczeń, a potem mają wolne. 
Obserwowałam chwilę chłopców. Z zamyśleń wyrwał mnie dźwięk przychodzącego sms'a.
- Pewnie od Tomka - pomyślałam. Wyciągnęłam telefon z kieszeni i odtworzyłam wiadomość o treści :

 " A czy to takie ważne od kiedy? .... ;/"

 Odpisałam :

" Gdyby nie było to dla mnie ważne, to raczej bym o to nie pytała, nie ? ;rr"  

Wysłałam wiadomość i w tej samej chwili podbiegł Łukasz. 

- Idę się przebrać do szatni - powiedział - Poczekaj na mnie przy aucie - poczochrał moje włosy i już po chwili go nie było. 

Wstałam z ławki i  ruszyłam w kierunku wyjścia z SIP. Wyszłam przed stadion i w tym momencie pożałowałam, że nie wzięłam żadnej kurtki. Strasznie lało. Chciałam wrócić do środka, ale, aby drzwi się otworzyły trzeba mieć specjalną kartę. 
Objęłam się rękoma i spuściłam głowę w dół czekając, aż któryś z piłkarzy wyjdzie. Na moje szczęście nie trwało to długo. w końcu usłyszałam otwierające się drzwi, więc odwróciłam się. 
- Czy Ty jesteś jakaś nie normalna - zapytał Mario - Będziesz chora. Zobaczysz - dodał. Pociągnął mnie za rękę i weszliśmy do środka. Zdjął z siebie kurtkę i nałożył ją na moje ramiona.
- Jak będę chora, to będzie Twoja wina - powiedziałam ironicznie. 
- Dlaczego moja - zapytał zdziwiony.
- Przecież kazałeś mi zaczekać na Ciebie po treningu, więc zaczekałam - pokazałam mu język. 
- Na prawdę czekałaś na mnie - zapytał najwyraźniej ucieszony. 
- Nie, na niby - zaśmiałam się - Czemu miałam na Ciebie zaczekać - zapytałam. 
- A tak dla jaj - wyszczerzył swoje wszystkie ząbki - Nie no, chciałem się zapytać, czy poszłabyś może ze mną jutro do kina - popatrzył mi w oczy.
- W sumie to czemu nie - stwierdziłam - Ale muszę zapytać państwa Piszczek, bo jeżeli nie wiem to mam 16 lat, a oni są moimi " nowymi" rodzicami - dodałam.
- Spoko - powiedział - Dam Ci swój numer, to dasz mi znać, czy możesz. 
- Okej - wyciągnęłam swój telefon z kieszeni i podałam mu go. On zrobił to samo ze swoją komórką. Wymienialiśmy się swoimi numerami, gdy usłyszałam zbliżające się głosy. Wcisnęłam przycisk " zapisz " i wtedy stanęli obok nas Łukasz i jego koledzy z drużyny. 
- O widzę, że nasz kogucik wyrywa - zaśmiał się Błaszczykowski. Kątem oka zauważyłam, jak Marco posyła nieprzyjemne spojrzenie " kogucikowi ". 
- Taa, chyba marchewkę w ogródku - powiedziałam sarkastycznie - Jedziemy już Piszczu - zapytałam - Jak byś nie zauważył, to jestem cała mokra - zrobiłam krzywa minkę.
- Będziesz chora zboczeńcu - pokręcił z niezadowoleniem Łukasz. 
- Czepiasz się. I nie mów tak na mnie - poczochrałam go po głowie. Pożegnaliśmy się z chłopakami. Marco jakoś dziwnie się na mnie patrzył. Jakby miał mi coś za złe . Wsiedliśmy z Łukaszem do auta i ruszyliśmy chyba w stronę domu. Nie jestem pewna, nie znam tego miasta. 
- Gdzie jedziemy - zapytałam - Bo jakoś nie wydaje mi się, że jedziemy do domu. 
- Masz racje - przyznał - Jedziemy coś zjeść. W domu pewnie jakieś zdrowe jedzonko będzie. A ja nie mam zamiaru tego jeść. Sądząc po Twoim duuużym śniadaniu, Ty też - zaśmiał się. Nic więcej nie powiedziałam, tylko posłałam mu znaczące spojrzenie. Wyciągnęłam telefon, gdy usłyszałam dwa przychodzące sms'y. Jeden był od Tomka, a drugi od ... Misiaczek ?! Co to ma być? Odczytałam szybko wiadomość od Tomka. Napisał, że ich związek trwa już od trzech miesięcy. "Fajnie się zabawiliście moim kosztem. Dziękuję. " - odpisałam. Nie miałam zamiaru nic więcej mu pisać. Nie chciałam już nigdy więcej ich spotkać. Po tym, co mi zrobili nie zasługują na moją przyjaźń, a co dopiero na jakikolwiek kontakt ze mną.
Odczytałam drugiego sms'a od " Misiaczka ", o treści :

" Fajnie się zapisałem? :D 

Mario."

- Co za głupek - pomyślałam i zaczęłam się śmiać. Odpisałam mu :

" Hahahahaha. Tak, bardzo ;) "

Pisaliśmy jeszcze chwilę. W sumie to o niczym.Łukasz zaparkował auto pod jakąś knajpką z fast food'ami. Myślałam, że sportowcy nie mogą jeść takich rzeczy. 

- Co Ci wziąć - zapytał i otworzył drzwi. 

- Hmm - popatrzyłam w stronę restauracji i przeczytałam na szybie, jakie jedzenie serwują - Weź mi kebaba - powiedziałam po dłuższym zastanowieniu. 

- Okej - wszedł do  środka. Po chwili wyszedł z zamówieniem. Wsiadł do auta i dał mi moje żarełko, a sam zaczął zajadać swoje. 

- Smacznego pryszczu - zaśmiałam się i wzięłam się za jedzenie. Gdy zjedliśmy, Łukasz wyciągnął napój i podał mi. 

***

- Już jesteśmy - zawołał młody Piszczek, gdy tylko przekroczyliśmy próg domu. Popędziłam od razu do swojego pokoju. Wzięłam z szafy suche ciuchy i, gdy ściągałam koszulkę Łukasz wszedł do pokoju. 

- Wyjdź - pokazałam mu na drzwi i zrobiłam wymowną minę. 

- No przestań. Ty nago mnie widziałaś, więc ja Ciebie chyba też mogę - powiedział i położył się na moim łóżku. 

- Nie, nie możesz. Skoro nie masz zamiaru wyjść to przynajmniej się odwróć - popatrzyłam na niego. 

- Po co - zapytał zdziwiony.

- I kto tu jest zboczeńcem - pokręciłam główką i zaśmiałam się. Rozebrałam się, a potem nałożyłam suche ubrania na siebie. Czułam pożerające spojrzenie na sobie Łukasza. 

- A tak w ogóle, to mama Cię woła na dół - zakomunikował - Jedziemy do szkoły. 

- Okej, daj mi chwilkę - poszłam szybko do łazienki i wysuszyłam włosy. Nałożyłam lekki makijaż i udałam się na dół, zgarniając przy tym Łukasza z mojego pokoju. 

Droga do szkoły nie zajęła nam dużo czasu. Dyrektor okazał się bardzo miłym człowiekiem i, jak się cieszył z odwiedzin Łukasza. Oczywiście przyjął mnie do swojej szkoły. Będę chodziła do 1 klasy liceum sportowego. Zapisałam się na dodatkowe SKS'y w siatkówkę. Pani Halina i Łukasz rozmawiali troszkę długo z panem dyrektorem. W drodze powrotnej zdecydowałam zapytać się pani Halinę o jutrzejsze spotkanie z Mario. 

- Ale Ty masz 16 lat, a on 19 - zaczęła swoje - Łukaszku, powiedz mi, czy to dobry chłopak - zwróciła się do niego. 

- No jasne, przecież go poznałaś - powiedział - Był u nas na grillu tydzień temu. To ten, jak to powiedziałaś " Twój malutki pączuszek " - zaczął się śmiać, a ja razem z nim. 

- Aaa, no dobrze. Możesz z nim iść do kina - powiedziała uśmiechnięta pani Halinka.

- Dziękuję - uśmiechnęłam się szeroko i od razu zdałam relacje Mario przez sms'a. Najwyraźniej się ucieszył, bo wysłał mi aż trzy buziaczki. Troszkę mnie to zdziwiło. Nie chcę robić sobie, ani jemu nadziei. Muszę zająć się nauką, a nie chłopakami. No i w dodatku dopiero, co rozstałam się z Tomkiem. 

Cały wieczór spędziłam na pisaniu z Mario na facebooku, a przed zaśnięciem na telefonie. 

- Ciekawe o co chodziło Marco - pomyślałam i nawet nie wiem, kiedy odleciałam do krainy snów. 

_______________________________________________________________

Kiepskoo xD Wiem, nie wiem o czym pisać. ; / 

Wena mnie opuściła. Przepraszam za to ścierwo u góry. 

Następny rozdział, gdy będzie 10 komentarzy. Anonimki też proszę o komentarze ;)

Pozdrawiam ;*